Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στo κεντρικό αμφιθέατρο του Τμήματος Διατροφής και Διαιτολογίας του ΤΕΙ Κρήτης στη Σητεία τη Δευτέρα 13/11/2017 η εσπερίδα με τίτλο «Καλές Πρακτικές και Ποιότητα Παρθένου Ελαιολάδου». Η εκδήλωση διοργανώθηκε από το Δήμο Σητείας, τον Οργανισμό Ανάπτυξης Σητείας, την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Σητείας, με την επιστημονική υποστήριξη του τμήματος Διατροφής και Διαιτολογίας του παραρτήματος Σητείας του ΤΕΙ Κρήτης.

      Παρευρέθηκαν κυρίως εκπρόσωποι των αγροτικών συνεταιρισμών και ιδιώτες που ασχολούνται με τον κλάδο του ελαιολάδου. Η εκδήλωση χρονικά συνέπεσε με την έναρξη της νέας ελαιοκομικής περιόδου ώστε να επισημανθούν οι παραλείψεις ή και τα λάθη που γίνονται κατά την παραγωγική διαδικασία, αλλά και να αναζητηθούν οι «καλές πρακτικές» που βελτιώνουν την ποιότητα. Η οργανοληπτική διαδικασία που ακολούθησε έδωσε την ευκαιρία στους παρευρισκόμενους να δοκιμάσουν και να αξιολογήσουν δείγματα ελαιολάδου με διαφορετική ποιότητα.

      Η κα Έφη Χριστοπούλου, Χημικός εμπειρογνώμονας της Ε.Ε. και του Δ.Σ.Ε., γευσιγνώστρια παρθένου ελαιολάδου, εκπαιδεύτρια του Δ.Σ.Ε. επεσήμανε τα παρακάτω: παρθένο ελαιόλαδο λοιπόν είναι το ελαιόλαδο που έχει παραχθεί μόνο με φυσικές και μηχανικές διαδικασίες και η ποιότητά του αξιολογείται με τα κριτήρια που έχουν θεσπιστεί από τα Διεθνή Πρότυπα.

      Για να ικανοποιούνται όμως τα κριτήρια της υψηλότερης ποιότητας του παρθένου ελαιολάδου θα πρέπει να εφαρμοσθούν καλές πρακτικές σε όλα τα στάδια της ζωής του, δηλ. καλές πρακτικές στην ελαιοκαλλιέργεια, συγκομιδή, μεταφορά και αποθήκευση του ελαιοκάρπου, στη διαδικασία ελαιοποίησης και στην αποθήκευση, συσκευασία και διακίνηση του ελαιολάδου.

      Οποιαδήποτε εφαρμογή μη καλής πρακτικής έχει σαν συνέπεια την εμφάνιση οργανοληπτικών ελαττωμάτων και την υποβάθμιση των χημικών ποιοτικών κριτηρίων. Συνεπώς απαραίτητο είναι όλοι οι εμπλεκόμενοι στην παραγωγή, τυποποίηση, διακίνηση και εμπορία του ελαιολάδου να γνωρίζουν τις καλές πρακτικές και τη σχέση αυτών με τα ποιοτικά κριτήρια, ώστε να εξασφαλίζεται η διακίνηση ελαιολάδου με άριστα ποιοτικά χαρακτηριστικά.

     Η κ Παρλαβάντζα Μαρία, Χημικός Μηχανικός, σχετικά με τις «Επιμολύνσεις Ελαιολάδου» επεσήμανε ότι: Το παρθένο ελαιόλαδο είναι ένα φυσικό προϊόν, υγιεινό με υψηλή θρεπτική αξία. Συμβαίνει όμως μερικές φορές να υπάρχουν σε αυτό ανεπιθύμητες ουσίες (επιμολυντές), οι οποίες είναι ξένες προς τη φύση του και προέρχονται είτε από κακή πρακτική κατά την παραγωγική διαδικασία είτε από ρύπανση από εξωτερικούς παράγοντες που το καθιστούν ακατάλληλο για κατανάλωση χωρίς ραφινάρισμα ή ακόμη και επικίνδυνο για την υγεία.   Αναγνώριση των κινδύνων επιμόλυνσης του ελαιολάδου και προληπτικά μέτρα (καλές πρακτικές) για την εξάλειψή τους  επιβάλλονται σε κάθε στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας ώστε να ανταποκρίνεται το παρθένο ελαιόλαδο σε αυτό που πρεσβεύει,  να είναι πηγή ζωής.

       Η κα Αντωνέλλα Ψαρουδάκη, Δρ. Γεωπονικών Επιστημών, Σχολή Γεωπονίας Τ.Ε.Ι Κρήτης, Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας παρουσίασε τον κανονισμό 432/2012 της Ε.Ε. και ανέπτυξε το θέμα «Ισχυρισμοί Υγείας στο Ελαιόλαδο». Τεκμηρίωσε την επίδραση των φαινολών του ελαιολάδου στην υγεία μας και ανέπτυξε θέσεις σχετικά με την διατροφική ετικέτα των ελληνικών ελαιολάδων.

      Στη συζήτηση που ακολούθησε αναπτύχθηκαν ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα θέματα, όπως η ανάπτυξη της πρότασης που κατατέθηκε τον περασμένο Αύγουστο στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου σε παρόμοια εκδήλωση από τον Πρόεδρο Εξαγωγέων Κρήτης κ΄ Καλαμπόκη Αλκιβιάδη, ο οποίος κατά γράμμα ανάφερε: «Όπως στο παρελθόν η Σητεία διοργάνωνε τη Γιορτή Σουλτανίνας, μπορεί με έναν σύγχρονο σχεδιασμό να διοργανώνει ετήσια τη Γιορτή Ελαιολάδου. Οι εκδηλώσεις της συγκεκριμένης γιορτής θα πρέπει να διαπνέονται από σύγχρονο χαρακτήρα, αναδεικνύοντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής, με εκδηλώσεις επιστημονικές, διατροφής, διαγωνισμούς κουζίνας, και όχι φολκλορικού τύπου που αλλοιώνουν το χαρακτήρα μιας τέτοιας διοργάνωσης». 

    Το συμπέρασμα της εσπερίδας σε γενικές γραμμές είναι ότι: «Για να παράγουμε άριστης ποιότητας ελαιόλαδο απαιτούνται συγκεκριμένοι χειρισμοί από όλους, στα πλαίσια μιας συλλογικής προσπάθειας για τη διατήρηση και ενίσχυση της ποιότητας και της φήμης που συνοδεύει το προϊόν.